ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି
(ବ୍ୟଙ୍ଗ)
ଉପେନ୍ଦ୍ର କୁମାର ବସ୍ତିଆ
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି
ବାପାମାଆ ଦେଲେ ବାଛି
ଦୁନିଆରେ ନାଆଁ ନ ଥିଲା ପରିକା
ରଖୁଥିଲେ ଗଛି ଗଚ୍ଛି
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି ।
ଯେତେବେଳେ ବଡ ହେଲି
ପାଠ ପଢ଼ିବାକୁ ଗଲି
ଦୁଷ୍ଟାମୀ ପଣ ଦେଖାଉ ଦେଖାଉ
ଗୁରୁଜୀ ଦେଲେ ଛେଚି
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି ।
ସାଙ୍ଗସାଥୀ ମେଳ ହେଲୁ
ବଣ ଭୋଜି ଦିନେ କଲୁ
ଯାଉଯାଉ ବାଟେ ଖସିଗଲା ଗୋଡ
ପଡ଼ିଗଲି ତଳେ କଚି
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି ।
ଦୁଃଖରେ ଥାଏ ମୁଁ ବସି
ପିଲାଏ ଉଠିଲେ ହସି
ଗୁରୁଜୀ ଆସିଲେ କାନକୁ ଧଇଲେ
ଠୋ ଠୋ ଦେଲେ କଷି
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି ।
ମାଂସ ପଲାଉ ହୋଇଥିଲା
ତା ସହିତ କ୍ଷୀରି ଖଟା ଥିଲା
ପରଶିଲା ବେଳେ ପିଅନ ବୁଢାଟା
ହାଡ଼ କଣ୍ଟା ଦେଲା ବାଛି
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି ।
ମନ ଦୁଃଖେ ମନେ ଥାଏ
କାହାକୁ କହୁ ନ ଥାଏ
ଖୁସିରେ ପିଲାଏ ଘରକୁ ଫେରନ୍ତି
ମୁଁ ଆସେ ଲୁହ ପୋଛି ପୋଛି
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି ।
ବାପା ପଚାରିଲେ କିସ୍ ହେଲା
ରାଗରେ କହିଲି ଚୋପା ହେଲା
ହଇରେ ପୁଅ ରାଗୁଛୁ କାହିଁ
କଣ ହେଲା କହୁନୁ କିଛି
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି ।
ରାମ ଦାମ ଶ୍ୟାମ କି ସନାତନ
ଏଥିରୁ ନ ଥିଲା ଗୋଟିଏ ନାମ
ମାଛି ନାଆଁ ଦେଲ ବାଛି
ଯିଏ ଶୁଣେ ସିଏ ହସରେ ଉଡ଼ାନ୍ତି
କହି ନ ପାରେମୁଁ କିଛି
ଏଇ ନାଆଁ ଦେଲ ଛି ଛି
ନାଆଁଟି ମୋର ମାଛି ।
ରାଉରକେଲା