ଶରଣ
ମଣିଷ ଜୀବନ ଖରା ଛାଇ ଖେଳ ହସ ଲୁହ ତାର ସାଥି
ସବୁ ଦିନ କେବେ ସମାନ ନୁହଁଇ ନୁହଁଇ ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତି।
ଅସହାୟ ବେଳେ ପ୍ରଭୁ ଭଗବାନ ଘୋଡା ପାଦ ଥିଲେ ଧରି
ବିପଦ ପଡ଼ିଲେ କାହା ବାହୁ ଛାୟା ଦିନ କଟେ ମରି ମରି।
ଶରଣ ଜନକୁ କେବେ ହେଲେ କିଏ ନିରାଶା କରିବ ନାହିଁ
ବାହୁ ଛାୟା ଦେଇ ରଖିବ ତାହାକୁ ଖୁସି ହେବେ ଭାବଗ୍ରାହୀ।
ଶରଣ ପଶିଲେ କୁନ୍ତୀ ପାଞ୍ଚ ପୁତ୍ର ସାହା ହେଲେ ନରହରି
ଧର୍ମ ର ସ୍ଥାପନ ସଂସାରେ କରିଲେ ଶରଣ ରକ୍ଷଣ ହରି।
ଶରଣ ପଶିଲେ ବିଭିଷଣ ଭକ୍ତ ଲଙ୍କାରେ ହେଲେ ନୃପତି
ଶରଣ ଜନକୁ ବାହୁ ଛାୟା ଦେଲେ ସଂସାରେ ରହିବ ଖ୍ୟାତି।
ଶରଣ ପଶିଲା ଭକ୍ତ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ ସ୍ତମ୍ଭରୁ ହେଲେ ବାହାର
କୋଟି ବସ୍ତ୍ର ଦେଇ ରଖିଲ ତା ମାନ ସଂସାରେ ହୋଇଲ ସାର।
ତୁମ ପାଦତଳେ ଶରଣ ପଶିଛି ଆହେ କାଳିଆ ଠାକୁର
ମୋର ସଂସାର କୁ ବାହୁ ଛାୟା ଦେଇ ରଖିଥିବ ନିରନ୍ତର।
ଜନରଞ୍ଜନପ୍ରଧାନ
ଆଳୋଇ , ବାଲିପାଟଣା , ଖୋର୍ଦ୍ଧା