“ମା”
ଚନ୍ଦ୍ରକଳାଦେବୀ, କୋରାପୁଟ
ସରଗଠୁ ବଡ଼ ସବୁଠୁ ନିଜର
ମମତାମୟୀ ମୋ ମାଆ,
ସ୍ନେହ ମମତାର ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରତୀକ
ସିଏ ମୋର ଅଟେ ସାହା ||
ଯାହାର କୋଳରେ ଜନମ ଲଭିଲି
ଦେଖିଲି ଏଇ ସଂସାର,
ଲାଳନ ପାଳ6ନ ଛୋଟୁ ବଡ଼ହେଲି
ପାଇ ସନେହ ଆଦର ||
କଥାଯେ ତାହ|ର ମଧୁ ପରି ମିଠା
ଫୁଲଠୁ କୋମଳମୟ,
ମାଆର ପଣତ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ନେତ
ନାହିଁ ଡର ନାହିଁ ଭୟ ||
ସରଗଠୁ ବଳି ସିନା ସୁଖ ସ୍ଥଳୀ
ଜନନୀଙ୍କ ଅଙ୍କ ସ୍ଥଳ,
ବସିଥିଲେ ଯହିଁ ଭୋକ ଶୋଷ ନାହିଁ
ନ ଲାଗେ ସଂସାର ଡୋର ||
ମାଆ ସେନେହର ମୂଲ କିଏ ଦେବ
ମୂଲ ତା ଅମୁଲ ମୂଲ,
ବ|ତ୍ସଲ୍ୟ ମମତା ଶ୍ରଦ୍ଧା ପ୍ରେମ ଡୋ6ର
କେହି ନୁହେଁ ସମତୁଲ ||
ଆଜି ମୋର ମାଆ ନାହାଁନ୍ତି ଜଗତେ
ତାଙ୍କ ସ୍ମୃତି ଜାଗରିତ,
ଯେଉଁଠାରେ ଅଛ ସେହିଠାରେ ଥାଇ
କର ମୋତେ ଆଶୀର୍ବାଦ ||