ସାଗର
ଉପେନ୍ଦ୍ର କୁମାର ବସ୍ତିଆ
ସାଗର ହେ ସାଗର
ତୁମେ ଭାରି ସୁନ୍ଦର
ପଚାରିବି ପ୍ରଶ୍ନ ଏକ
ଦେବକି ତା ଉତ୍ତର ?
ପରବତ ଠାରୁ ବେଶୀ
କାହିଁ ଏତେ ଗଭୀର
କି କାରଣେ ଲୁଣି ତୋର
ଜଳ ନୀଳ ରଙ୍ଗର ?
ସାଗର ହେ ସାଗର ।୧।
ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତରୁ କେଉଁ
ଭାବ ଅଛି ତୁମର
କାହାପାଇଁ କାହିଁକି ବି ,
ଉଠେ ତୋର ଜୁଆର
କି କାରଣେ ଚିତ୍ତ ତୋର
ଥାଏ ସଦା ଅସ୍ତିର
ଭିତରେ ଥାଉ ଶାନ୍ତ
ଅଶାନ୍ତ ତୋ ବାହାର
ସାଗର ହେ ସାଗର ।୨।
ନଦୀ ସବୁ ଖରତର
ଛାଡି ଘର ତାଙ୍କର
ତୋ ସହିତ ମିଶିବାକୁ
ମନ ହୁଏ ଅସ୍ତିର
କୂଳକୁ ତୁ ଲଂଘୁ ନାହୁଁ
କେବେ କେଉଁ ଦିନର
କିଏ ତୋତେ ରାଣ ଦେଲା
କହିବୁକି ସତର
ସାଗର ହେ ସାଗର ।୩।
ସବୁ ଦେଶ ଭାବୁ ତୋର
ତୁହି ପୁଣି ତାଙ୍କର
କାହାକୁ କରିନୁ କେବେ
ପର ଅବା ନିଜର
ତୋର ଦରଶନ ପରେ
ଜଣାଯାଏ ମାତର
ସାରା ପୃଥିବୀଟା ଲାଗେ
ଏକ ପରିବାରର
ସାଗର ହେ ସାଗର ।୪।
କେଉଁ ଚିଜ ରଖିଅଛୁ
ତୋ ଗରଭ ଭିତର
ସେ ସବୁକୁ ଦେଖିବାକୁ
ଭାରି ଇଚ୍ଛା ମୋହର
ଗରବ ତୁ ସହୁ ନାହୁଁ
କେବେହେଲେ କାହାର
ଗରବ ତା ଭାଙ୍ଗିଦେଉ
ଦେଖୁ ଯେବେ ଯାହାର
ସାଗର ହେ ସାଗର ।୫।
ବସୁମତୀ ମାଆ ହେଲେ
କି ଲାଗିବୁ ଆମର
ତୋ କୁଳ କାହିଁକି ସଦା
ଗଢା ଖାଲି ବାଲିର
ଦେଖି ଶୁଣି ଲାଗେ ମୋତେ ହିଁ
ମହାନ୍ ତୁ ସବୁର
ସେଥିପାଇଁ ତୋ କୂଳରେ
ଅଛି କଳା ଠାକୁର
ସାଗର ହେ ସାଗର ।୬।