ମହାବାହୁ
ଜୀବନ ସଳିତା ସରି ସରି ଆସେ
ଦୀପରୁ ତେଲ ସରଇ
ମିଛ ମାୟା ମୋହେ ପଡିଣ ପ୍ରଭୁହେ
ତୁମକୁ ଭୁଲିଲି ମୁହିଁ।।
ଧନ ଅରଜିଲି କର୍ତ୍ତବ୍ୟେ ମଜ୍ଜିଲି
ସବୁ ମୋର ମୋର କହି
ବୟସ ବଢିଲା ରୋଗ ଗ୍ରାସକଲା
ସାହା ମୋର କେହି ନାହିଁ।।
ଜୀବନ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଲି ଯା,ପାଇଁ
ସେହି ଯେ,ଅନ୍ତର କଲେ
ଦୁଃଖବେଳେ କେହି ଧରା ନଦିଅନ୍ତି
ସୁଖେ ମୋ ସାଥିରେ ଥିଲେ।।
ଜୀବନ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅସହ୍ୟ ହେଉଛି
କା ପାଶେ କହିବି ଆଉ
ଦୁଃଖ ଜଣାଉଛି ତୁମ ପାଶେ ପ୍ରଭୁ
ସାହା ହୁଅ ମହାବାହୁ।।
ଜୀବନ ଦୀପ ମୋ ଲିଭିବା ଆଗରୁ
ତୁମ ନାମ ତୁଣ୍ଡେ ଥାଉ
ଭବ ପାରାବାରୁ ତୁମରି ଚିନ୍ତନେ
ଏଜୀବ ମୁକତି ପାଉ।।
ବନଲକ୍ଷ୍ମୀ ମହାନ୍ତି
ନଡିଆବରାଇ , କେନ୍ଦ୍ରାପଡା