ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା, ପୁରାଣ ବର୍ଣ୍ଣନାରୁ ଦୀପ ବିଷୟରେ
ପୂଜା କରିବା ସମୟରେ, ସନ୍ଧ୍ୟା ଦେବା ସମୟରେ ଦୀପ ଜଳାଇବାର ପରମ୍ପରା ରହିଛି । ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମରେ ଦୀପକୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ପବିତ୍ର ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥାଏ । ଦୀପର ଆଲୋକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ପବିତ୍ର । ଏହା କେବଳ ଅନ୍ଧକାର ଦୂର କରେନାହିଁ, ବରଂ ମନୁଷ୍ୟର ମନକୁ ଆଲୋକିତ କରିଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ ଦୀପ ଆଲୋକର ଦିବ୍ୟତା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଚମତ୍କାର ଅନୁଭବ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ ।
ଦୀପକୁ ଈଶ୍ବର ସମାନ ଆଦର କରିବା ଉଚିତ୍ ବୋଲି ପୁରାଣରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ରହିଛି । ଦେବାଳୟରେ କିମ୍ବା ଠାକୁର ଘରେ ଦୀପ ଜଳାଇବାରେ ଅଶେଷ ପୁଣ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଥାଏ । ଭବିଷ୍ଯ ପୁରାଣରେ ଥିବା ବର୍ଣ୍ଣନା ଅନୁଯାୟୀ କାଶୀର ମହାରାଣୀ ଲଳିତା ପୂର୍ବ ଜନ୍ମରେ ଏକ ମୂଷା ଥିଲେ । ଥରେ ସେ ମନ୍ଦିରରେ ଜଳୁଥିବା ଦୀପକୁ ପାଟିରେ କାମୁଡି ନେଉଥିବା ବେଳେ ବିଲେଇ ଆସିଗଲା । ସେ ଭୟରେ ଦୀପକୁ ଜଳୁଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ଛାଡିଦେଇ ଚାଲିଗଲେ । ମାତ୍ର ଏହା ଦ୍ବାରା ସେ ଦୀପ ଜଳାଇବାର ପୁଣ୍ୟ ଅର୍ଜନ କରିଥିଲେ । ଫଳରେ ସେ ପରଜନ୍ମରେ ବିଦର୍ଭ ରାଜାଙ୍କ ଝିଅ ହୋଇ ଜନ୍ମନେଲେ । ପୁଣ୍ୟ ପ୍ରଭାବରୁ ସେ କାଶୀ ନରେଶ ଚାରୁଧର୍ମକୁ ବିବାହ କଲେ । ଦୀପ ଜଳାଇବାର ପୁଣ୍ୟ ଜାଣିପାରି ସେ ରାଜ୍ୟର ସମସ୍ତ ଦେବାଳୟ ଏବଂ ସର୍ବସାଧାରଣ ସ୍ଥାନରେ ଦୀପ ଜଳାଇବାର ବ୍ଯବସ୍ଥା କରାଇଥିଲେ । ଦୀପ ଜଳାଇବାର ଯେପରି ପୁଣ୍ୟ ରହିଛି, ଏହାକୁ ଲିଭାଇବା ଦ୍ବାରା ପାପ ଅର୍ଜିତ ହୋଇଥାଏ ବୋଲି ଶାସ୍ତ୍ର ପୁରାଣରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ରହିଛି । ଦୀପ ଲିଭାଇଲେ ପରଜନ୍ମରେ କଣା ଏବଂ ଦୀପ ଚୋରାଇଲେ ଅନ୍ଧ ହୋଇଥାଏ ବୋଲି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ରହିଛି ।।